Krokus Wellness

Studio Masażu
i Treningu Funkcjonalnego

Krokus Wellness

Studio Masażu
i Treningu Funkcjonalnego

Przeciążenia kręgosłupa podczas marszu, chodzenia, biegania.

przeciążenia kręgosłupa Nordic Walking

Zapobieganie przeciążeniom kręgosłupa podczas chodzenia i biegania a także podczas marszu Nordic Walking.

Natura nie przystosowała nas do chodzenia w warunkach jakie przyniosła nam cywilizacja dlatego należy zwrócić uwagę na szereg czynników:
– sposób chodzenia, marszu;
– tempo (sportowe czy rekreacyjne);
– dobór miejsca (nawierzchni);
– dobór odpowiedniego obuwia.

Podczas chodzenia nie powinniśmy szurać ani powłóczyć nogami. Noga zakroczna powinna wyraźnie pozostawać z tyłu co daje wyprost w biodrze. Brak tej fazy chodu może doprowadzić do przykurczu stawów biodrowych i ich przeciążenia jak również, do przeciążenia odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Warto w tym miejscu wspomnieć również o marszu na bieżni. Naturalny chód polega na mocnym odepchnięciu nogą zakroczną, co angażuje mięśnie boczne uda, pośladki i grupę mięśni kulszowo-goleniowych. Co więcej, osiągamy optymalne obciążenie kolan i bioder. Na bieżni nie mamy takich warunków aby zachować naturalny sposób chodu. Pasek bieżni jest niestabilny i prowokuje nowy wzorzec chodu. Ciało nie angażuje mięśni do odpychania się, za to wymusza powtarzalne zgięcie w biodrze i nadmierne uderzanie piętą o podłoże – co prowadzi do mikrourazów. Marsz na bieżni jest szczególnie niebezpieczny dla osób, które już mają problemy mięśniowo-szkieletowe w obrębie bioder, lędźwiowego odcinka kręgosłupa, mięśni dna miednicy lub kolan ponieważ, doprowadzi to do pogłębienia się tych problemów. Oczywiście nic się nie stanie jeśli będziemy korzystać z bieżni sporadycznie. Opisywane problemy dotyczą regularnego stosowania bieżni na przykład podczas pracy (biurka bieżniowe – o różnych sprzętach i gadżetach stosowanych w biurach, które to mają wprowadzić aktywność ruchową w miejscach pracy, napiszę osobny wpis).

Podczas szybszego marszu oraz Nordic Walking, krok jest dłuższy co powoduje pogłębienie naturalnej lordozy lędźwiowej. Osoby, które mają zwyrodnienia w tej części kręgosłupa lub inne dolegliwości, powinny maszerować krótszym krokiem aby nie prowokować ewentualnego bólu, stanu zapalnego.
Tempo zawsze należy dostosować do własnych predyspozycji. Wyznaję zasadę, że co za dużo to niezdrowo i należy wsłuchiwać się we własne ciało.

Miejsce do chodzenia, marszu oraz biegania powinno być terenem miękkim. Starajmy się wybierać pola, lasy, trawniki, drogi gruntowe. Jest to teren naturalny, do którego przystosowała nas natura. Miękki grunt amortyzuje wstrząsy (chroniąc tym samym stawy krzyżowe i kręgosłup), różnorodny teren i nawierzchnia (trawa, kamienie, nierówności) powodują ciągłe zmiany tempa i rytmu chodu dzięki czemu angażowane są:
– różne grupy mięśniowe;
– podświadoma kontrola receptorowa podłoża (dzięki temu chód jest pewny i nie potykamy się).
Niestety każdy krok po twardym i równym podłożu:
– powoduje mikrourazy stawów kończyn i kręgosłupa,
– powoduje angażowanie zawsze tych samych grup mięśniowych podczas bezczynności innych mięśni;
– wyłącza podświadomą kontrolę podłoża.

Warto chodzenie urozmaicać:
– zmianami tempa,
– wchodzeniem po schodach, pod górkę,
– przysiadaniem,
– zwalnianiem i przyspieszaniem, Nordic Walking interwałowy,
– kiedy tylko możemy warto chodzić boso po trawie lub piasku (unikajmy chodzenia boso po twardym np. w domu po podłodze!).

Zachęcam do uprawiania prozdrowotnej i urozmaiconej aktywności fizycznej, w myśl zasady “co za dużo to niezdrowo” 😉

Żródło i jednocześnie polecana lektura:
„Jak chronić swój kręgosłup” Jerzy Stodolny, Joanna Stodolna-Tukendoorf, „Skazany na biurko” dr Kelly Starrett, Juliet Starrett i Glen Cordoza, „Homo Immobilis Trenuj, pracując” Katy Bowman