Na co zwrócić uwagę przy zakupie kijów do Nordic Walking?
– „rękawiczka” – powinna mieć wejście na kciuk, dobrze dobrana pozwala na wykonanie prawidłowej techniki i swobodne otwarcie dłoni za biodrem; może być przymocowana do kija na stałe lub wypinana (można wypiąć podczas marszu aby np. napić się wody zamiast zdejmować całą rękawiczkę, można też wyprać w pralce);
– rękojeść – może być wykonana z kauczuku, pianki, korka; osobiście mam kije z korkową rękojeścią dzięki czemu nie ślizgają się w dłoni;
– trzon kija – jest aluminiowy, z włókna szklanego lub węglowego albo mieszanki; kije aluminiowe są ciężkie a z włókna węglowego lekkie i wytrzymałe; włókno węglowe amortyzuje wstrząsy;
– grot – najczęściej jest to widiowa końcówka kija, może być w kształcie rurki gładkiej, rurki zakończonej gwiazdką lub ostrego ostrza w kształcie pazura; ostre końcówki mają lepszą przyczepność do podłoża; moje osobiste kije mają końcówkę w kształcie rurki z gwiazdką i na przyczepność nie narzekam, chodzę tylko po miękkim terenie ale na śniegu i lodzie też miałam okazję je sprawdzić i nie ślizgały mi się, tak więc polecam wszystkie końcówki;
– gumowa osłonka, tak zwany bucik – służy do ochrony grota przed ścieraniem jeśli musimy przejść po twardej nawierzchni np. po chodniku; ja chodzę tylko po miękkim terenie i nie używam bucików, w ogóle nie mam ich nigdy przy sobie nawet.
Dla osób zaawansowanych, do marszu sportowego, na zawody – polecam kije z włókna węglowego, o stałej długości, grot z ostrą końcówką.
Do marszu rekreacyjnego i dla osób początkujących wystarczą kije aluminiowe. Polecam też końcówkę w kształcie rurki.
Dla osób, które będą swoje kije udostępniać innym domownikom oraz do marszu sportowego i rekreacyjnego jednocześnie, polecam kije o długości regulowanej.
